Iemand zei een keer tegen mij dat ik in potentie een geweldige gozer ben, maar in de praktijk een enorme eikel. Waarschijnlijk had ze gelijk.
Eigenlijk had ik niet meer over die uitspraak nagedacht tot ik in de afgelopen wedstrijden van Ajax zag. Iedereen bestempelt Ajax als de gedoodverfde titelfavoriet en, als het ze lukt om de selectie compleet te houden, als kanshebber om heel ver te komen in de Europese wedstrijden. Waarom wordt er dan zo verschrikkelijk slecht gespeeld tegen Heracles bij de eerste wedstrijd van de competitie? De potentie is er, maar het komt er niet uit in de praktijk.
Net als ik toentertijd, gedraagt de selectie van Ajax zich soms blijkbaar als een enorme eikel. Arrogant, inspiratieloos en met een duidelijk gebrek aan wil om te winnen. Dat is toch maf? Je wil als voetballer toch presteren? Aan het einde van het seizoen kom je erachter dat je de punten die je nu verspeelt, tekort komt in de strijd om het kampioenschap. Het besef komt altijd achteraf.
Voor mij is dat onbegrijpelijk voor een groep topsporters waar zoveel belangen spelen. Het bewijs dat de potentie ook in de praktijk gebracht kan worden, bleek bij de return voor de kwalificatie voor de Champions League. De spelers lieten de tegenstander alle hoeken van het veld zien. Alles wat er de laatste weken gezegd is over de potentie van deze selectie van Ajax, kwam eruit. Blijkbaar had de trainer een knop gevonden om potentie en praktijk samen te brengen.
Voor mij als coach van mensen met de droom om aan de slag te gaan als zelfstandig ondernemer, ligt daar dezelfde uitdaging. Ik werk dagelijks met fantastische mensen met een enorme potentie om te slagen als zelfstandig professional. Mijn uitdaging is om de knop te vinden zoals Erik ten Hag de als coach van Ajax blijkbaar gevonden heeft. En de uitdaging ligt er telkens weer. Het is geen trucje dat je keer op keer kunt toepassen. Ik geloof erin dat ieder mens de potentie heeft om iets fantastisch te kunnen doen. Misschien vind ik daarom mijn werk wel zo leuk.